Warren Gamaliel Harding (2 de payares de 1865, Blooming Grove (en) – 2 d'agostu de 1923, Palace Hotel (San Francisco) (es) ) foi'l ventenu novenu presidente de los Estaos Xuníos, asumiendo'l cargu dende 1921 a 1923, y foi'l sestu que morrió mientres el so mandatu, por cuenta de un ataque cerebrovascular.[9] Cabo mentar que Harding foi'l primer presidente nacíu dempués de la Guerra Civil.
Aportó a la política tres una esitosa carrera como editor periodísticu. Empecipiar en política en 1903, como senador nel estáu d'Ohio, del que foi vicegobernador ente 1903 y 1906. En 1915 foi escoyíu miembru del Senáu d'Estaos Xuníos por Ohio.[10]
El so conservadorismu, el tratu bonable y la so estratexa eleutoral de "nun faer enemigos" convirtiéron-y nel candidatu escoyíu na Convención Nacional Republicana de 1920. Mientres la so campaña presidencial, nes acabadures de la Primer Guerra Mundial, prometió una torna de la nación a la "normalidá". La so campaña de "Estaos Xuníos primeru" afaló la industrialización y una economía fuerte ya independiente de la influencia estranxera. Harding estremar del movimientu progresista qu'apoderara'l Congresu dende'l presidente Theodore Roosevelt. Nes eleiciones de 1920, Harding y el so candidatu a vicepresidente, Calvin Coolidge, ganaron al demócrata James M. Cox con una amplia diferencia de 60,36 % a 34,19 %.[11]
La so alministración presidencial carauterizar por dar mayor llibertá al capital priváu, amenorgando al mínimu la interferencia del Estáu federal nos asuntos económicos (tarifes altes, baxos impuestos pa les grandes empreses privaes, desreglamentación de toa axencia federal acusada de "acutar" el llibre mercáu, restricciones al usu del poder executivu nos asuntos sociales...), y pol aislacionismo d'Estaos Xuníos na política europea y mundial, postura que se vio favorecida pol periodu de relativa paz que s'inaugurara tres la resolución del llargo y sangrientu conflictu, qu'evitaba dar motivos pa la intervención norteamericana.
En materia económico, Harding rompió col que fuera'l programa tradicional de los republicanos: proteicionismu ya impuestos altos. La so defensa del gobiernu non-intervencionista, que siguiríen los sos socesores, facer oxetu de crítica por quien lo acusen de terminar col progresismu social, redistributivo, que defendieren los republicanos Roosevelt, Taft y siguíu el demócrata Wilson.
Otru aspeutu de la era Harding foi la restrictiva política anti-inmigración, qu'en 1921 estableció tou tipu de torgues pa la entrada nel país d'orientales y los europeos del sur (italianos, griegos, serbios, turcos y xudíos), llogrando amenorgar el caudal, anque la cantidá de persones que llegaben dende esos llugares siguió siendo considerablemente alta.[12]
La otra cara de la moneda son los numberosos casos de corrupción qu'aprucieron sobremanera nos últimos años del so mandatu, na mayoría de los cualos taben implicaos amigos y socios sos (conocíos como la "peada d'Ohio", por ser naturales de dichu Tao, como'l mesmu presidente).
El principal escándalu de corrupción política asocedíu nesa dómina foi'l de Teapot Dome, que surdió gracies a unes concesiones petrolíferes poles cualos un asesor personal de Harding recibió sobornos. Dende entamos del sieglu XX la marina de guerra d'Estaos Xuníos taba camudando'l combustible de los sos buques de carbón a petroleu y los sos derivaos, polo cual na dómina del presidente William Howard Taft dispunxérase que la marina dispunxera de "reserves petrolíferes", que consistíen en zones productores de petroleu. En 1921 Harding dictó una norma pa tresferir el control de trés d'estes "reserves" (Teapot Dome, Elk Hills y Buena Vista) al Departamentu del Interior, retirando de dichu control al Departamentu de Marina. Un amigu personal de Harding, Albert B. Fall, taba al cargu del Departamentu d'Interior y en complicidá col secretariu de l'Armada Edwin Denby, valir de los sos contactos pa otorgar les respeutives concesiones a les compañíes d'E. L. Doheny y de Harry F. Sinclair. En cuenta de otorgar concesiones a les empreses de Dohey y Sinclair sobre los trés "reserves petrolíferes", Hall recibió sobornos por valor d'unos 400.000 dólares (aproximao 5,6 millones de dólares al cambéu del 2012). Finalmente les concesiones daes por Fall fueron anulaes en 1927 y el mesmu Fall foi condergáu a un añu de prisión en 1929.
Tamién foi bien sonáu l'escándalu que se produció cuando, trés años dempués de qu'en 1921 el gobiernu promulgara una llei p'alministrar les pensiones de los veteranos de guerra, afayóse que la mayoría d'estos fondos fueron sustraíos pol so alministrador (coronel Charles Forbes), que tamién traficaba con llicores y narcóticos. Entá más, l'escándalu creció cuando se supo que Forbes vendiera suministros médicos demasíes de la Primer Guerra Mundial a hospitales privaos, a un valor por demás baxu, pero cobrando sobornos a los compradores privaos por estes ufiertes. Coles mesmes, el mayor financiador de la campaña presidencial de Harding, Harry M. Daugherty, aprovechó ciertes informaciones privilexaes pa sacar grandes sumes de dineru cola venta de propiedaes del Estáu.[12]
Warren G. Harding tuvo delles amantes a lo llargo de la so vida. Una d'elles foi Nan Britton, que la so rellación permaneció un tiempu despinta. Cuatro años dempués de finar el presidente, en 1927, Britton, una muyer nacida na so llocalidá de residencia, Marion, Ohio, publicó The President's Daughter, informando que Elizabeth Ann Blaesing yera fía de Harding. El llibru foi vendíu de casa en casa d'una manera semiclandestina y el so conteníu foi consideráu práuticamente pornográficu polos detalles escabrosos que nél se narraben sobre les rellaciones sexuales ente Harding y Britton. Anque la so familia siempres consideró que Harding yera un home maneru, en 2015 y al traviés de los analises d'ADN realizaos por ancestry.com, púdose establecer que Harding ye'l padre de Elizabeth Ann Blaesing.